Przyjaźń i zaufanie to słowa, które istnieją we wszystkich językach, ale mogą mieć różne znaczenie w różnych kulturach. Jeśli chodzi o przyjaźń, powinniśmy najpierw spojrzeć na wartości, które są wspólne dla nas wszystkich. Niezależnie od pochodzenia, wszyscy cenimy te same podstawowe inspirujace wartości humanistyczne, gdzie wszystkie istoty są sobie równe. To one są podporą dla naszych kultur i fundamentem naszej cywilizacji. Dzisiaj zgromadziliśmy się tu, aby je uczcić. Przyjaciele solidarnie wspierają się, cieszą się naszym szczęściem, wiedzą też, kiedy cierpimy i wtedy stoją u naszego boku. My także możemy cieszyć się wspólnym szczęściem, mimo że reprezentujemy różne wyznania. Przyjaciele muszą być szczerzy ze sobą, pomagać sobie, rozumieć świat i swoje miejsce w nim. Nawet, gdy przyjaciele przypominają nam o naszych słabościach, może to być bardzo wyzwalajace i pomocne. Dzięki pozytywnemu doświadczeniu przyjaeni, wzrasta również zaufanie. Powstaje ono, gdy rozwiane zostaną wątpliwości i zniknie strach. Tutaj potrzebujemy madrości: musimy odkrywać i doświadczać tego, jakimi rzeczy naprawdę są, nie opierając się na sztywnych pogladach, rywalizacji czy uprzedzeniach. Na tej podstawie możemy zrozumieć, dlaczego i w jaki sposób działamy odmiennie, co w konsekwencji doprowadzi nas do wzajemnego szacunku.
Jest to bardzo ważne dla całej ludzkości, abyśmy mogli mieć zaufanie do różnych duchowych tradycji. Naszym obowiązkiem jest mowić i robić te same rzeczy, aby nasze słowa i działania wspierały się wzajemnie – w zamian to przyniesie zaufanie. Może się ono rozwinąć tylko wtedy, gdy nasza motywacja jest czysta i przejrzysta – kiedy życzymy wszystkim istotom wszystkiego, co najlepsze.
W tradycji buddyjskiej najwyższym poziomem przyjaźni jest zrozumienie, że każda istota bez wyjątku poszukuje szczęścia i chce uniknąć cierpienia. Na bazie tego zrozumienia możemy obudzić prawdziwe współczucie, ktore wybiega poza lubienie jednych i nielubienie innych, ktore dosięga wszystkich istot wszędzie.
Minęło ponad 2250 lat odkąd historyczny Budda naszej ery – Budda Siakjamuni – urodził się na granicy Nepalu i Indii. Po osiagnięciu oświecenia nauczał intensywnie przez czterdzieści pięć lat, dzięki czemu buddyzm rozprzestrzenił się w większości azjatyckich krajów. W XII wieku buddyzm prawie zniknął z Indii na skutek wojen i barbarzyństwa i przeniósł się do Tybetu. W dzisiejszych czasach buddyzm rozwinął się na Zachodzie. Niezależne i światłe umysły naszej generacji sprawdzają nie tylko buddyzm, ale również inne religie i systemy wyznaniowe, ponieważ chcą poprawić swoją sytuację – czy to materialną czy duchową. W tych trudnych czasach, kiedy w wielu częściach świata toczą się wojny i rozwija się ekstremizm, bardzo ważne jest, abyśmy wszyscy zaangażowali się w budowanie przyjaźni i zaufania.
Każdy na tym świecie pragnie pokoju i wolności, możemy to osiagnąć poprzez rozwinięcie współczucia i madrości – życzenia, żeby wszystkie istoty były szczęśliwe i uniknęły cierpienia – oraz prawdziwej wiedzy o tym, jakimi rzeczy są. Pokój na świecie osiaga się poprzez polepszanie zewnętrznych warunków, podnoszenie standardów życia. Dażenie do dobrobytu nie powinno mieć granic, powinno zawierać wszystkie czujace istoty bez wyjątku. Tego rodzaju współczucie przynosi prawdziwe szczęście. Moim życzeniem jest, aby dzisiejsze spotkanie pomogło w rozwinięciu tego stanu.
Dziękuję.
XVII Karmapa Trinley Thaye Dorje
Wybrała
