Bajkoterapia to metoda pracy z tekstem opowieści, która dzieciom daje szansę na bezpieczne przejście przez lęki, a dorosłym pozwala dotrzeć do własnych, dziecięcych lęków. Proponuję Ci Twoją własną bajkę. Jeśli jesteś rodzicem, masz szansę wyposażyć swoje dziecko w siłę Waszej wspólnej opowieści. Jeśli nie masz dzieci, możesz obdarzyć uwagą własną, dziecięcą część wrażliwości. Napisz dziś Twoją bajkę i wybierz dla siebie najlepszą opowieść.
Krok pierwszy. Odnajdź się w swojej bajce
Bajka rozumiana jako opowieść zawiera w sobie wiele wątków, które są dobrym lustrem dla naszych dorosłych problemów. Bajka to studnia emocji. Aby przygotować się do pisania własnej bajki, zrób próbę generalną. Przypomnij sobie opowieści własnego dzieciństwa. Może będą to książeczki czytane przez Mamę i Tatę, może niesamowite relacje Babci o duchach, a może telewizyjne dobranocki. Cofnij się do tych opowieści, które były dla Ciebie ważne. Przypomnij sobie, co w nich było Twojego. Zobacz siebie jako dziecko poddane sile opowieści. Co z tego świata pozostało do dziś? Metoda pracy z bajkami naszego dzieciństwa pozwala nam odkryć takie fragmenty ukrytej wrażliwości, które odsłaniają przed nami wiele najbardziej współczesnych tęsknot i potrzeb. Może ktoś zobaczy w sobie radość świata Filemona, a ktoś inny złość Gargamela. Kluczem do tego zadania jest zauważenie dziecięcych emocji i spotkanie z nimi jako osoba dorosła. Ja odkryłam w tym zadaniu, że (jako przypomniane sobie dziecko) bardzo nie lubię nadal Wodnika Szuwarka, bo kryje się on w szuwarach i nie daje mi się poznać, nic nie mówiąc. I faktycznie, bardzo nie lubię spotkań z unikowymi ludźmi. Mój Wodnik Szuwarek nauczył mnie rozpoznawać bierną agresję. A Ty, w jakiej opowieści masz swój ukryty cień dzieciństwa? Przypomnij go sobie, rozpoznaj w nim siebie w dorosłości. Dobry dorosły to zaakceptowane i zauważone dziecko. Pobaw się z nim. Zapytaj to dziecko o to, co lubi, co je złości, a czego się boi? Bajka daje tu wehikuł czasu.
Krok drugi. Mamo, Tato, twórz z dzieckiem
Jeśli jesteś rodzicem, zaproś swoje dziecko do stworzenia Waszej wspólnej bajki. Pomóż dziecku kreować bajkową postać i jej historię. Dzięki temu dowiesz się od dziecka, czego potrzebuje ono od Ciebie. Jakich przyjaciół będzie szukał Wasz bohater? Gdzie zamieszka? Co go spotka? Taka historia tworzona z dorosłym da dziecku informację, że może Ci ufać we wszystkich swoich sprawach. Ja wiele lat temu stworzyłam wraz z moją siostrzenicą, Joasią, wówczas czteroletnią, bajkę o "Dwu Patorkach – Workach". Patorki to były małe potworki z chudymi jak zapałki, dziecięcymi nóżkami i workowatymi, lnianymi sukienkami, a mimo to zdobywały świat i bardzo się przyjaźniły. Ich wspólnym zawołaniem było hasło: „Kocham Cię Patorku – Worku”. Dziś, dziewiętnastoletnia Joanna, przypomina mi, że małe Patorki – Worki towarzyszyły jej w trudnych chwilach. Tak opowiada się trwałe wsparcie, więź i zaufanie. Nic cenniejszego nie możesz dać dziecku i sobie także. Opowieść można spisać i czytać wspólnie wiele razy. Po latach staje się ona skarbem bezcennego smaku dzieciństwa, w którym ktoś ważny dał nam siłę bajkowej relacji.
Krok trzeci. Czego uczy Szczęśliwa Żabka
Ostatnim krokiem – dla tych najodważniejszych – jest napisanie bajki dla siebie. A jeśli będzie ona naprawdę i szczerze - dla siebie - zachwyci też innych. Zobaczysz! Ja napisałam moją "Szczęśliwą Żabkę", która od grudnia 2015 roku pomaga ciągle warsztatowo dzieciom i dorosłym. W trakcie kilku warsztatów czytała ją - jako gość - moja Mama. Do warsztatów przygotowane zostały specjalnie wełniane, ręcznie robione Żabki-pacynki i sadzawka dla Żabki. Takie niepowtarzalne zabawki budzą w dzieciach i dorosłych wiele emocji, uczą radości chwili i pewności relacji. A jak mówi moja Żabka: „szczęście jest muzyką serca! Trzeba tylko umieć usłyszeć je w sobie, a potem dać je słyszeć innym”. Bajka, którą sobie wybierzesz będzie Twoja. Opowiadasz ją sobie życiem.
Tutaj przeczytasz więcej o Szczęśliwej Żabce
1. Kapusta A., Szczęśliwa Żabka i Dobry Dorosły. Warsztat rozwojowy dla dziecka i dorosłego: czynniki procesu biblioterapeutycznego, „Hejnał Oświatowy”, R: 2016., Nr 12/158., s. 33-34.
2. Kapusta A., Rachwalska A., Biblioterapeutyczny program eksploracyjny, „Przegląd Biblioterapeutyczny”, R: 2015., Nr 1., T. V., s. 89-114.
3. Rachwalska A., Kapusta A., Szczęśliwa Żabka wędruje. Warsztat biblioterapeutyczny w Piekarach, „Hejnał Oświatowy”, R: 2015., Nr 12/148., s. 31-32.
4. Kapusta A., Marzęcka A., Szczęśliwa Żabka. Warsztaty biblioterapeutyczne w Czernichowie, „Hejnał Oświatowy”, R: 2015., Nr 11/147., s. 24-26.
5. Kapusta A., Rachwalska A., Szczęśliwa Żabka. Opowiadanie logopedyczno-terapeutyczne, „Hejnał Oświatowy”, R: 2015., Nr 1/139., s. 24-26.
Tutaj posłuchasz o Szczęśliwej Żabce
Tutaj pobierzesz bezpłatnego e-booka.
Fotografie przedstawiają pacynki wełniane Szczęśliwych Żabek - wykonane przez Urszulę Kapustę. Fotografie wykonała Ewa Kapusta.
